Sztuka ma wiele funkcji i zadań, a jednym z nich może być zwracanie uwagi odbiorców na ważne tematy społeczne, kulturowe, polityczne. Nośnym i ważnym zagadnieniem ostatnich lat jest ekologia i negatywny wpływ człowieka na środowisko. W tym kontekście, coraz ważniejszym trendem współczesnej sztuki staje się Trash Art, czyli artystyczne przetwarzane śmieci. Zyskują one nową jakość i wartość, nie są już czymś niepotrzebnym, zanieczyszczającym środowisko. Stają się materiałem dla twórców szeroko pojętej sztuki ze śmieci:

Śmieci przekształcone w dzieło sztuki zyskują nową jakość i miejsce w przestrzeni publicznej. Jeszcze inną odmianą „twórczego recyklingu” jest wykorzystywanie śmieci jako użytecznego tworzywa do produkcji obiektów funkcjonalnych. Śmieci są wykorzystywane powtórnie m.in. przez architektów, projektantów przedmiotów codziennego użytku.[1]

Początków tej artystycznej drogi należy szukać już w pierwszych dekadach XX wieku. Nie sposób wymieniać w tym miejscu wszystkich artystów, prądów i dzieł owych czasów, które stały się pierwowzorem, inspiracją dla dzisiejszych twórców sztuki śmieciowej. Warto jednak zwrócić uwagę na dwa z nich – dadaizm (Michael Duchamp) oraz arte povera. Rzeczy codziennego użytku, które utraciły swoją funkcjonalność i stały się bezużyteczne (np. stary urynał, zniszczone ubrania, gazety, odłamki szkła) osadzane w nowym kontekście, stawały się dziełami sztuki, były kontrowersyjne, szokowały, ale zostawały w pamięci odbiorców na długo.